سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه ، و غنیمتى است در میان و مصیبتها بر او پیشدستى کنان . و با هر نوشیدنى ، ناى گرفتنى است و با هر لقمه‏اى طعام در گلو ماندنى ، و بنده به نعمتى نرسد تا از نعمتى بریده نشود ، و به پیشباز روزى از زندگى خود نرود تا روزى از آنچه او راست سپرى نشود . پس ما یاران مرگیم و جانهامان نشانه مردن ، پس چسان امیدوار باشیم جاودانه به سر بردن ؟ و این شب و روز بنایى را بالا نبردند جز که در ویران کردن آن بتاختند و در پراکندند آنچه فراهم ساختند . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :0
بازدید دیروز :2
کل بازدید :60071
تعداد کل یاداشته ها : 29
103/1/10
1:22 ص
مشخصات مدیروبلاگ
 
کافی نت جوان[13]
احمدآباد اردکان شهری با تاریخ 700 ساله

خبر مایه
لوگوی دوستان
 

براساس قرآن و فتواهای مراجع تقلید شیعه، زنان و مردان هرکدام وظیفه‌هایی دارند که در برخی موارد میان مراجع تقلید اختلاف هست. این حد در میان فتاوی مشترک است که مرد و زن باید عورت‌هایشان را در هر شرایط از هرکس و هر جنس بپوشانند مگر در شرایط اجباری مانند هنگامی که برای دستشویی نیاز به کمک داشته‌باشند که احکام خاص خود را دارد.

طبق نظر مراجع تقلید معاصر شیعه (که با نظر علمای پیشین شیعه متفاوت است)، زنان باید همه? بدنشان از جمله همه? موی سر، تن و پایشان را از مردان نامحرم بپوشانند، ولی می‌توانند دست‌ها را از مچ به پایین و گردی صورت را باز بگذارند، اگرچه پا و زیر چانه و ساعد و آرنج و مانند آن را باید بپوشاند.

احکام درباره مردان نیز اختلافی است. برخی مراجع تقلید معاصر افزون بر حد مشترک می‌گویند مردان باید تن و جاهای نامتعارف بدنشان را از زن نامحرم بپوشند. مثلا به فتوای آنها مردان نمی‌توانند پیش زن نامحرم پیراهن آستین‌کوتاه بپوشند یا با شلوارک‌های ورزشی ظاهر شوند.

احکام نگاه کردن نیز بسیار اختلافی است ولی طبق فتوای مراجع تفلید معاصر، به جز زن و شوهر به طور کلی هیچ‌کس نباید به قصد لذت به دیگری -محرم یا نامحرم و زن یا مرد- نگاه کند.

حجاب از نظر فقهای پیشین شیعه


مقدس اردبیلی از جمله فقهای شیعه‌ی دوره‌ی صفوی بود که دلایل موجود برای وجوب پوشش موی سر را کافی نمی‌دانست و احتمال به استحباب آن می‌داد.

در اکثر منابع فقهی گذشته، از اعضایی از بدن که لازم بود در نماز و در برابر نامحرم پوشانده شوند با نام «عورت» یاد می‌شده و معمولا احکام یکسانی برای پوشش در این دو وضعیت مطرح می‌شده.[29] مرتضی مطهری می‌گوید:

ظاهرا اختلافی نیست در این که ستر صلاتی و غیر صلاتی از نظر مقدار و حدود پوشش با هم تفاوت ندارند... آن‌چه در نماز باید پوشیده شود همان است که در مقابل نامحرم باید پوشیده شود. و شاید اگر بحثی باشد در این است که آیا در نماز، زائد بر آن‌چه در مقابل نامحرم باید پوشیده شود لازم است پوشیده شود یا نه. اما در این که آن‌چه درنماز لازم نیست پوشیده شود، در مقابل نامحرم نیز لازم نیست پوشیده شود، بحثی نیست.

حجاب کنیز

بنا به نظر اکثریت فقهای شیعه و سنی، پوشش موی سر بر کنیزان واجب نیست. در تاریخ آمده که عمر بن خطاب کنیزی را به خاطر داشتن پوشش کتک زد. در برخی روایات از امامان شیعه نیز، نه تنها حجاب سر بر کنیز واجب دانسته نشده، بلکه کنیزان از به کار بردن روسری و پوشش سر، باز داشته شده اند و توصیه شده است که آنان را حتی با کتک زدن، از این کار باز دارید تا از زنان آزاده متمایز گردند. حتی در روایتی این رفتار (کتک زدن کنیز باحجاب) به امام باقر نیز نسبت داده شده است.

حامیان این نظر که هدف از پوشش سر ایجاد تمایز میان کنیزان و زنان آزاد بوده، به عبارت «تا شناخته شوید تا آزار نبینید» در آیه‌ی 59 سوره‌ی احزاب نیز استناد می‌کنند.

امیرحسین ترکاشوند می‌گوید که مطابق رایی بسیار مشهور، بخشی از بدن کنیزان که موظف به پوشاندن آن بودند، مانند مردان از ناف تا زانو بود و ملزم به پوشاندن سینه، پستان، ساق و غیره نبودند.

فلسفه? حجاب از دیدگاه موافقان حجاب

گروهی از مسلمانان ادعا دارند حجاب وسیله‌ای برای محدود کردن زن به خانه نیست بلکه حجاب وسیله‌ای برای حضور سالم زن در اجتماع است. ضرورت دیگر وجود حجاب از دیدگاه بسیار ی از مسلمانان محدود کردن ارضای میل جنسی به محیط خانواده برای جلوگیری از فساد و بی بند و باری در جامعه است؛از نظر مرتضی مطهری:

اگر بی حجابی تمدن است پس حیوانات از همه متمدن تر هستند. علت اینکه در اسلام دستور پوشش اختصاص به زنان یافته است این‏ است که میل به خودنمائی و خودآرائی مخصوص زنان است.از نظر تصاحب‏ قلبها و دلها مرد شکار است و زن شکارچی ، همچنانکه از نظر تصاحب جسم و تن،زن شکار است و مرد شکارچی. میل زن به خودآرائی از این نوع حس‏ شکارچیگری او ناشی می‏شود.در هیچ جای دنیا سابقه ندارد که مردان لباسهای‏ بدن نما و آرایشهای تحریک کننده به کار برند . این زن است که به حکم‏ طبیعت خاص خود می‏خواهد دلبری کند و مرد را دلباخته و در دام علاقه به‏ خود اسیر سازد . لهذا انحراف تبرج و برهنگی از انحرافهای مخصوص زنان‏ است و دستور پوشش هم برای آنان مقرر گردیده است.

از نظر آیت‌الله جوادی آملی، قرآن وقتی درباره حجاب سخن می‌گوید، می‌گوید: حجاب عبارت است از احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند؛ بنابراین، نظر کردن به زنان غیر مسلمان را بدون قصد تباهی جایز می‏داند. حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد، نه شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش است. همه اینها اگر رضایت بدهند، قرآن راضی نخواهد بود، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق‏ الله مطرح است و خدای سبحان، زن را با سرمایه عاطفه آفرید که معلم رقت باشد و پیام عاطفه بیاورد.

فلسفه حجاب از دیدگاه مخالفان

برخی از مخالفان حجاب و به خصوص اجباری بودن آن، واجب نبودن حجاب بر کنیز را گواهی بر این نکته می‌گیرند که هدف از فرمان حجاب رعایت امنیت جنسی جامعه نبوده، چرا که کنیزان نیز، حتی گاهی بیش از زنان آزاد عرب، دارای جذابیت جنسی بودند.

گروه دیگری از مخالفان حجاب که به کارکرد جنسیتی آن معتقدند، ادعا می‌کنند که «حجاب زنان را تبدیل به یک شئ»و بلکه یک «شی جنسی» می‌کند. آنان در بهترین حالت حجاب را یک پارادوکس می‌دانند که «حتی اگر هدف از حجاب حفاظت از زنان تعریف شده باشد، قانون شرعی شیعیان به نام متعه همان حفاظت را براحتی از سر راه بر می‌دارد... چرا که ازدواجی 10 دقیقه‌ای با فاحشگی هیچ تفاوتی ندارد.» و در بدترین حالت حجاب را ابزاری برای سرکوب زنان میدانند. از دید آنان:

حجاب صرفا زن را نوعی وسیله? هیجان‌آور معرفی می‌کند، و مرد را موجودی می‌داند که ذاتا توانایی کنترل شهوات خویش را ندارد، و لذا از احساس وظیفه نسبت به کنترل شهوت خود معافش می‌کند. در واقع زنان باید جور ناتوانی کنترل شهوت مردان را بکِشند، و لذا حجاب قانونی از جانب مردان برای مردان است.

به گفته مخالفان حجاب: از دیدگاه فلسفه? حجاب، زن سرچشمه? تهییج شهوت‌های جنسی مردان استچراکه اسلام تمام یا اکثر بدن زن را عورت می‌داند، و لذا باید پوشیده شود.

مخالفین حجاب اذعان می‌دارند که حجاب حتی در برخی مواقع می‌تواند باعث افزایش تنش‌های جنسی شود چنانکه در سینمای هند از حجاب بعنوان نوعی وسیله برای تهییج جنس مخالف استفاده می‌شود.

حجاب در قوانین


گستره حجاب در جهان

منع حجاب

فرانسه


قانون ممنوعیت استفاده از نشان‌های مذهبی در فرانسه

قوانین کشور فرانسه از سال 2004 دختران را از داشتن حجاب اسلامی در مدرسه‏‏ها، دانشگاه‌ها و مکان‌های دولتی منع می‌کند.

ایران

رضا شاه در 17 دی 1314 قانون کشف حجاب را رسمی کرد اما این قانون پس از دوران رضاشاه پی‌گیری نشد. این قانون پس از پایان حکومت رضا شاه در شهریور بیست، به فراموشی سپرده‌شد و اجرا نگردید.

جمهوری‌های قفقاز

ممنوعیت رعایت حجاب در مدارس آذربایجان، تاجیکستان و قرقیزستان وجود دارد. این محدودیت از زمان حکومت کمونیستی شوروی وجود داشت و هرگز لغو نشد.

ترکیه

در ترکیه داشتن حجاب اسلامی در دانشگاه‌های دولتی ممنوع بود، اما در سال 2008 پارلمان ترکیه رای به لغو این قانون داد.

حجاب اجباری

گاه حکومت‌های اسلامی رعایت حجاب را در کشور خود اجباری اعلام کرده‌اند. در این زمینه می‌توان به عربستان سعودی، ایران، سومالیاشاره نمود:

ایران

بعدازانقلاب ایران، نظام تازه‌تاسیس جمهوری اسلامی با اجباری‌شدن حجاب، مخالفت برخی صاحب‌نظران را برانگیخت. برای نمونه محمود طالقانی پس از اعلام اجباری شدن پوشش سر برای زنان در ادارات دولتی توسط روح‌الله خمینی به موضع‌گیری علیه آن پرداخت. روزنامه? اطلاعات به نقل از وی در شماره 20 اسفند 1357 نوشت:


مصاحبه با آیت‌الله طالقانی در صفحه اول روزنامه اطلاعات 20 اسفند 1357

حتی برای زن های مسلمان هم در حجاب اجباری نیست چه برسد به اقلیت های مذهبی...ما نمی گوییم زنها به ادارات نروند و هیچ کس هم نمی‌گوید...زنان عضو فعال اجتماع ما هستند...اسلام و قرآن و مراجع دین میخواهند شخصیت زن حفظ شود. هیچ اجباری هم در کار نیست. مگر در دهات ما از صدر اسلام تا کنون زنان ما چگونه زندگی می‌کردند؟ مگر چادر می پوشیدند؟...کی در این راهپیمایی ها زنان ما را مجبور کرده که با حجاب یا بی حجاب بیایند؟ این ها خودشان احساس مسئولیت کردند. اما حالا اینکه روسری سر کنند یا نکنند باز هم هیچکس در آن اجباری نکرده است.

هرچند موافقان حجاب اجباری در آن دوران با توسل به دلایل و برهان‌هایی موافقت خود را با «اجباری‌کردن حجاب» اعلام می‌کردند.

نهایتا حجاب در ایران اجباری گشت و به اعتراض زنان توسط افراد لباس شخصی و طرفداران حجاب حمله شد . از سال 1357طبق دستور خمینی از ورود زنان بدون حجاب به ادارات دولتی ممنوع شد و درسال 1363 با تصویب قانون مجازات اسلامی در مجلس شورای اسلامی ایران عدم رعایت حجاب در معابر عمومی موجب حکم حد شرعی 72 ضربه جاری شد. گاه افراد بدحجاب دستگیر به جریمه نقدی محکوم شدند.


  
  

حجاب اسلامی

بسیاری از زنان مسلمان به شیوه‌های گوناگون موی سر و بخش‌هایی از بدن خود را می‌پوشانند.

حجاب یا پوشش یکی از احکام اسلامی است که برای پوشش مردان و زنان وضع شده‌است. آن‌چه امروزه به عنوان حجاب در کاربرد عام مصطلح است، پوشاندن مو (به طور خاص) و سایر اعضای بدن به جز صورت و دو دست (و گاهی دو پا) توسط زنان مسلمان غیر برده در برابر مردانی است که طبق شریعت اسلامی نامحرم شمرده می‌شوند. حجاب امروزه به یکی از نمادهای بسیاری از جوامع اسلامی تبدیل شده و در برخی کشورها از جمله ایران رعایت آن در مکان‌های عمومی برای همه‌ی زنان (با هر اعتقاد دینی) اجباری است.

برای خواندن متن کامل روی لینک ادامه مطلب کلیک کنید>>>

ادامه مطلب...

  
  

مفهوم پیام


پیام، امر و دستوری است که به مخاطبانی داده می‌شود تا طبق آن عمل کنند. پیام، گاهی صریح و آشکار و منطوق است و گاهی یک عمل برای دیگران دارای پیام است و آنان را به کاری و خصلتی دعوت می‌کند.

وقتی سخن از پیام‌های عاشورا است، تنها به این معنی نیست که امام حسینu و شهدای کربلا به صورت رسمی و مشخص به مردم آن زمان یا زمان‌های آینده چه دستوری داده‌اند، بلکه شامل درس‌هایی هم که ما از عاشورا می‌گیریم می‌شود.

آزادگی


آزادی در مقابل بردگی، اصطلاحی حقوقی و اجتماعی است، اما «آزادگی» برتر از آزادی است و نوعی حریت انسانی و رهایی انسان از قید و بندهای ذلت‌آور و حقارت‌بار است.

وقتی کمال و ارزش انسان به روح بلند و همت عالی و خصال نیکوست، خود را به دنیا و شهوات فروختن، نوعی پذیرش حقارت است و خود را ارزان فروختن.

آزادگی در آن است که انسان کرامت و شرافت خویش را بشناسد و تن به پستی و ذلت و حقارت نفس و اسارت دنیا و زیر پا نهادن ارزش‌های انسانی ندهد.

اما احرار و آزادگان، گاهی با ایثار جان هم ، بهای «آزادگی» را می‌پردازند و تن به ذلت نمی‌دهند.

امام حسینu فرمود:

«موت فی عزّ خیر من حیاةٍ فی ذلّ1 ـ مرگ با عزت بهتر از حیات ذلیلانه است».

این نگرش به زندگی، ویژة آزادگان است. نهضت عاشورا جلوة بارزی از آزادگی در مورد امام حسینu و خاندان و یاران شهید اوست و اگر آزادگی نبود، امام تن به بیعت می‌داد و کشته نمی‌شد. وقتی می‌خواستند به زور از آن حضرت بیعت به نفع یزید بگیرند، منطقش این بود که:

«لا والله لا اعطیهم بیدی اعطاء الذلیل و لا اُقرُّ اقرار العبید2 ـ نه به خدا سوگند؛ نه دست ذلت به آنان می‌دهم و نه چون بردگان تسلیم حکومت آنان می‌شوم!»

صحنة کربلا نیز جلوة دیگری از این آزادگی بود که از میان دو امر، شمشیر یا ذلت، مرگ با افتخار را پذیرفت و به استقبال شمشیرهای دشمن رفت و فرمود:

«الا و انّ الدّعیّ بن الدّعیّ قدرکزنی بین اثنیتن: بین السّلّة و الذّلّة و هیهات منّا الذّلّة3ـ

بر  ما  گمان  بردگی  زور  برده‌اند

ای  مرگ،  همتی!  که  نخواهیم  این  قیود

در نبرد روز عاشورا نیز، هنگام حمله به صفوف دشمن این رجز را می‌خواند:

الموت  اولی  من  رکوب  العار

و  العار  اولی  من  دخول  النّار4

مرگ،  بهتر  از  ننگ  و  ننگ  بهتر  از  آتش  دوزخ  است.

روح آزادگی امام، سبب شد حتی در آن حال که مجروح بر زمین افتاده بود نسبت به تصمیم سپاه دشمن برای حمله به خیمه‌های زنان و فرزندان برآشوبد و آنان را به آزادگی دعوت کند:

ان لم یکن لکم دینٌ و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احراراً فی دنیاکم5

گر  شما  را  به  جهان  بینش  و  آیینی  نیست

لااقل  مردم  آزاده  به  دنیا  باشید


ایثار


ایثار، مقدم داشتن دیگری بر خود است، چه در مسایل مالی و چه در موضوع جان، این صفت نیک یکی از خصلت‌های ارزشمند اخلاقی است.

در صحنة عاشورا، نخستین ایثارگر، سیدالشهداu بود که حاضر شد فدای دین خدا گردد و رضای او را بر همه چیز برگزید و از مردم نیز خواست کسانی که حاضرند خون خود را در این راه نثار کنند، با او همسفر کربلا شوند.6

اظهارات ایثارگرانة یاران امامu در شب عاشورا مشهور است؛ یک به یک برخاستند و آمادگی خود را برای جانبازی و ایثار خون در راه امام اظهار کردند. از آن همه سخن، این نمونه از کلام مسلم‌بن عوسجه کافی است که به امام عرض کرد:

هرگز از تو جدا نخواهم شد اگر سلاحی برای جنگ با آنان هم نداشته باشم. با سنگ با آنان خواهم جنگید تا همراه تو به شهادت برسم.7

آری000 خونی که در رگ ماست، هدیه به رهبر ماست.

پیشوای نهضت، به پشت‌گرمی حامیان ایثارگر، گام در مراحل دشوار و پرخطر می‌گذارد. اگر آمادگی پیروان برای ایثار مال و جان و گذشتن از راحتی و زندگی نباشد، رهبر تنها می‌ماند و حق، مظلوم و بی‌یاور. در انقلاب کربلا، امام و خانواده و یارانش دست از زندگی شستند، تا دین خدا بماند و کشته و اسیر شدند، تا حق زنده بماند و امت، آزاد شوند و اصحاب شهید امام، تا زنده بودند، اجازه ندادند از بنی‌هاشم کسی به میدان رود و کشته شود. بنی‌هاشم هم تا زنده بودند، جان فدا کردند و در راه و رکاب امام به شهادت رسیدند و حسین‌بن علیu آخرین شهید که وقتی به دشت کربلا نگریست از آن‌همه یاران و برادران و اصحاب، کسی نمانده بود.

جلوة دیگری از ایثار، کار زیبای حضرت ابوالفضلu بود: ابتدا امان ابن‌زیاد را که شمر آورده بود، رد کرد آنگاه در شب عاشورا اظهار کرد که: هرگز از تو دست نخواهیم کشید، خدا نیاورد زندگی پس از تو را. روز عاشورا نیز وقتی با لب تشنه وارد شریعة فرات شد تا برای امام و کودکان تشنه آب آورد، پس از پرکردن مشک، دست زیر آب برد تا بنوشد، اما با یادآوری کام تشنة حسینu ایثارگری و وفای او اجازه نداد که آب بنوشد و امام حسینu و کودکان تشنه باشند و تشنه کام، گام از فرات بیرون نهاد8 و تشنه لب شهید شد. باز هم در اوج نیاز، آب ننوشیدن و به فکر نیاز دیگران بودن.

آب  شرمنده  ز  ایثار  علمدار  تو  شد

که  چرا  تشنه  از  او  این  همه  بی‌تاب  گذشت

خصلت و صفت عاشورایی را کسی دارد که حاضر باشد به خاطر خدا در راه دیگری فداکاری کند و ایثارگری نماید.

عفاف و حجاب


کرامت انسانی زن، در سایة عفاف او تأمین می‌شود. حجاب نیز یکی از احکام دینی است که برای حفظ عفت و پاکدامنی زن و نیز حفظ جامعه از آلودگی‌های اخلاقی تشریع شده است.

برای زنان، زینب کبری و خاندان امام حسینu الگوی حجاب و عفاف است. اینان در عین مشارکت در حماسة عظیم و ادای رسالت حساس و خطیر اجتماعی، متانت و عفاف را هم مراعات کردند و اسوة همگان شدند. حسین‌بن علیu به خواهران خویش و به دخترش، فاطمه، توصیه فرمود که اگر من کشته شوم، گریبان چاک نزنید، صورت مخراشید و سخنان ناروا و نکوهیده مگویید.9

در آخرین لحظات، وقتی آن حضرت صدای گریة بلند دخترانش را شنید، برادرش عباس و پسرش علی‌اکبرu را فرستاد که آنان را به صبوری و مراعات آرامش دعوت کنند.10

رفتار توأم با عفاف و رعایت حجاب همسران و دختران شهدای کربلا و حضرت زینب، نمونة عملی متانت بانوی اسلام بود.

به نقل سیدبن طاووس، شب عاشورا امام حسینu در گفت‌گو با خانواده‌اش آنان را به حجاب و عفاف و خویشتن‌داری توصیه کرد.11

دختران و خواهران امام، مواظب بودند تا حریم عفاف و حجاب اهل‌بیت‌پیامبر تا ‌آن‌جا که می‌شود، حفظ و رعایت شود، ام کلثوم به مأمور بردن اسیران گفت: وقتی ما را وارد شهر دمشق می‌کنید، از دری وارد کنید که تماشاچی کمتری داشته باشد و از آنان درخواست کرد که سرهای شهدا را از میان کجاوه‌های اهل بیت فاصله بدهند تا نگاه مردم به آن‌ها باشد و حرم رسول‌الله(صلّی‌الله علیه‌و آله و سلّم) را را تماشا نکنند و گفت: از بس که مردم ما را در این حال تماشا کردند، خوار شدیم.!12

ولی در همان حال نیز از سخنرانی‌های افشاگرانه و انجام رسالت و تبیین و دفاع از اهداف شهدا باز نمی‌ماندند. حرکت اجتماعی سیاسی، در عین مراعات حجاب و عفاف. و این درسی برای بانوان در همة دوران ما و همة شرایط است.


غیرت


حضرت علیu فرموده است: ارزش انسان به قدر همت اوست، صدق او به اندازه جوانمردی اوست، شجاعتش به اندازة پاکدامنی اوست و عفت او به قدر غیرت اوست:

«000 و عفته علی قدر غیرته»13

و خداوند نیز بندگان غیرتمند خویش را دوست می‌دارد: «انّ الله یحبّ من عباده الغیور»14

بنی‌هاشم، غیرتمندان روزگار خویش بودند و برای عترت پیامبر حرمتی فوق‌العاده قایل بودند. جوانان بنی‌هاشم نیز پیوسته اهل بیت امام حسینu را در طول سفر به کربلا، محافظت می‌کردند.

حضرت سیدالشهداu روز عاشورا خانواده و دختران و خواهر خود را توصیه کرد که پس از شهادتش، گریبان ندرند و چهره مخراشند و آه و زاری و واویلا سر ندهند و پیش دشمنان صدایشان را به گریه بلند نکنند. در واپسین لحظات هم که مجروح بر زمین افتاده بود، وقتی شنید که گروهی از سپاه دشمن قصد حمله به خیمه‌ها و تعرّض به زنان و کودکان را دارند، بر سرشان فریاد کشید: «ان لم یکن لکم دینٌ و کنتم لا تخافون المعاد فکونو احراراً فی دنیا کم000»15، ای پیروان آل ابوسفیان؛ اگر دین ندارید و از معاد نمی‌ترسید، پس در دنیایتان آزاده باشید و اگر عربید، به اصل و تبار خویش برگردید000 من با شما می‌جنگم و شما با من می‌جنگید، به زنان که نباید تعرّض کرد، تا وقتی من زنده‌ام. طغیان‌گرانتان را از تعرّض نسبت به حرم من باز دارید: «فامنعوا عتاتکم عن التعرض لحرمی ما دمت حیا»16

غیرت دینی او و یارانش نیز زمینه‌ساز آن حماسة بزرگ شد. امام، کشته شدن را بر ننگ ذلت و تسلیم، ترجیح داد و این از غیرت و حمیت او بود.

اعتراض حضرت زینب(سلام‌الله علیها) به یزید در شام که اهل بیت پیامبر را در معرض دید تماشای مردم کوچه و بازار قرار داده17ریشه در غیرت او داشت.

پیروان عاشورا، هم درس عفاف و حجاب را به عنوان «غیرت ناموسی» از کربلا می‌آموزند، هم دفاع از مظلوم و نصرت حق و مبارزه با باطل و بدعت را به عنوان «غیرت دینی» از حماسه آفرینان کربلا الهام می‌گیرند.

فتوت و جوانمردی


اباعبدالله الحسینu خود مظهر اعلای فتوت بود. وی از یاران شهیدش و جوانمردانی از آل محمد که روز عاشورا به شهادت رسیدند، با همین عنوان یاد می‌کند.18و از زندگی پس از شهادت آن عزیزان به خون آرمیده ، احساس دلتنگی می‌کند. به نقل تواریخ، حتی سر مطهر امام حسینu بر فراز نی آیاتی از سوره کهف تلاوت کرد و از ایمان آن جوانمردان(فتیه) یاد نمود.19

عمل مسلم‌بن‌عقیل، در خانة هانی مبنی بر ترور نکردن ابن‌زیاد را نیز می‌توان از جوانمردی مسلم دانست.

مردانگی و وفای اباالفضلu نیز در کنار نهر علقمه جلوه کرد. وقتی تشنه‌کام وارد فرات شد و خواست آب بنوشد با یاد‌آوری عطش برادر و کودکان خیمه‌ها، آب ننوشید و لب تشنه از شریعة فرات بیرون آمد.20

پای‌بندی عاشوراییان به اصول انسانی و حمایت از مظلوم و بی‌تفاوت نبودن در برابر جنایت و ستم و یاری رساندن به بی‌پناهان، از آنان چهره‌هایی درخشان و ماندگار پدید آورده است که در نسل‌های بعد هم دلیران و آزادگان، رسم جوانمردی را از آنان آموختند.

زندگی، صحنه آزمون


فلسفه آزمایش، روشن ساختن صدق و توانایی و جوهرة ناب و قابلیت‌های نهفته در انسان‌ها است. آزمون نیز به وسیله سختی‌ها، شهادت‌ها، فقدان‌عزیزان، از کف رفتن مال و جان و بستگان یا گذشتن از عزیزترین چیزها انجام می‌گیرد. قرآن کریم هشدار می‌دهد که مردم گمان نکنند با گفتن اینکه ایمان آوردیم، رها می‌شوند، بلکه باید آزموده شوند، هم‌چون پیشینیان، تا راستگویان از دروغ‌گویان بازشناخته شوند.21

کربلا نیز از شاخص‌ترین میدان‌های نبرد حق و باطل بود که صادقان را به حضور و نثار جان می‌طلبید. بسیاری از آزمون کربلا مردود شدند. جمعی هم که به حیات ابدی و فوز عظیم دست یافتند، شهدای کربلا بودند که نقد جان را در بازار جانان به کف گرفته، با عروس شهادت هم‌آغوش شدند.

امام خمینی می‌فرماید:


کارنامة نورانی شهادت و جانبازی عزیزان شما، گواه صادقی بر کسب بالاترین امتیازات و مدارج تحصیلی معنوی آنان است که با مهر رضایت خدا امضا شده است و کارنامة شما در گرو تلاش و مجاهدت شماست. زندگی در دنیای امروز، زندگی در مدرسة اراده است و سعادت و شقاوت هر انسانی به ارادة همان انسان رقم می‌خورد.22

یاران امام حسینu که شب عاشورا خود را میان ماندن و رفتن مخیر دیدند، با انتخاب ماندن و جنگیدن و شهید شدن در رکاب امام حسینu بالاترین امتیاز را در این آزمون حیاتی به دست آوردند. امام نیز صدق و وفای آنان را ستود و به بی‌همتا بودن اصحاب خویش، همان شب شهادت داد. ولی آیا همه انسان‌ها در لحظة انتخاب، می‌توانند از آزمون روسفید و موفق بیرون آیند؟ شیرینی زندگی در انتخاب‌های عالی و موفقیت‌آمیز در این آزمون‌ها است.


ملت زنده و مرده


چه یک فرد، چه یک اجتماع، وقتی زنده است که «حیات طیبه» داشته باشد و زندگی را تنها نفس کشیدن نداند. حیات طیبه جایی است که ایمان، عزت، آزادگی، شرافت، وفا و پاکی بر زندگی سایه افکند. به تعبیر امیرالمؤمنینu: «الموت فی حیاتکم مقهورین و الحیاة فی موتکم قاهرین»23 زندگی ذلیلانه و مقهورانه، مرگ است و حیات، در مرگ با عزت و قدرت است.

این سخن ماندگار امام حسینu تفسیر روشن‌تری از مفهوم زندگی ارائه می‌دهد:

«لیس الموت فی سبیل العزّ الا حیاة خالدة24 ـ مرگ در راه عزت، جز حیات جاوید نیست».

بی‌تفاوتی یک ملت نسبت به مفاسد و ستم‌ها، نشان مرگ آن جامعه است. جامعه‌ای که غیرت دینی و حمیت انسانی را از دست داده باشد و نسبت به خوب و بد اوضاع، بی‌تفاوت باشد، مرده است. عاشوراییان با جهاد و شهادت خویش نشان دادند که زنده‌اند. عاشورا تزریق خون به پیکر جامعه بود و وارد کردن شوک و برانگیختن حساسیت‌های دینی و انسانی.

شرافت و شهادت


قرآن کریم، از کسانی که با فداکاری، جان خود را در راه خدا فدا می‌کنند، به عنوان «وفا کنندگان به پیمان» و «صادقان بر سر عهد الهی» یاد می‌کند: «من المؤمنین رجال صدقوا ماعاهدواالله علیه»25 این نیز شرافتی است که شهیدان از آن برخوردارند و آگاه‌دلان عمری برای دست یافتن به آن لحظه‌شماری می‌کنند. نمونه‌ای دیگر از این باور را در کلام یاران امام می‌بینیم. وقتی حضرت از آنان خواست که هر که می‌خواهد برود، سخن جملگی آنان این بود:

«الحمدالله‌الذی اکرمنا بنصرک و شرّفنا بالقتل معک، اولا ترضی ان نکون معک فی درجتک یابن رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلّم)؟»26

خدایی را سپاس که کرامت یاری تو را به ما عطا کرد و ما را به وسیلة کشته شدن در رکاب تو شرافت بخشید. ای پسر پیامبر! آیا نمی‌پسندی که ما نیز در درجه و رتبة تو باشیم.

حرّبن یزید، نمونة دیگری از این بصیرت را در صبح عاشورا نشان داد. وقتی برایش قطعی شد که سپاه عمر سعد با حسینu خواهند جنگید، خود را در بین بهشت و دوزخ دید؛ لذا بهشت را برگزید و تصمیم گرفت به امام بپیوندد، هر چند در این راه، جانش را بدهد.


شهادت‌طلبی


صحنة عاشورا، شهادت‌طلبی یاران با ایمان امام حسینu در عمل تجلی یافت. خود آن حضرت نیز پیشتاز و الگوی این میدان بود. وقتی امام می‌خواست از مکه حرکت کند، با خواندن خطبه‌ای که از زیبایی مرگ در راه خدا برای جوانمردان سخن می‌گفت، از افراد خواست هرکس شهادت‌طلب است و آمادگی بذل جان و خون دارد، همراه ما بیاید:

«من کان باذلاً فینا مُهجَتَهُ فلیرحل معنا»27

در میان راه، وقتی در پی دیدن خوابی، گفت: «انا لله و انا الیه راجعون»، در گفت‌و گویی که پسرش علی‌اکبرu با پدر داشت، علی‌اکبرu به او گفت: وقتی ما بر حقیم، پس چه باک از مرگ؟ «اذا لا نبالی بالموت». این سخن علی‌اکبرu نیز از تفکر شهادت‌طلبانة فرزند امام حکایت دارد.

تعبیر امام حسینu از این‌که اگر ناچار، مرگ برای همگان حتمی است، پس چه بهتر که به صورت شهادت باشد: «فان تکن الابدان للموت انشأت، فقتل امرءٍ بالسّیف فی‌الله افضل»28 شاهد دیگری از این روحیه در امام است.

اگر در اظهارات یاران امام حسینu در شب عاشورا دقت شود، این روحیه در گفتارشان موج می‌زند و هر یک برخاسته، عشق خود را به کشته شدن در راه خدا و در حمایت فرزند پیامبر و مبارزه با ظالمان ابراز می‌کردند. با آن‌که حضرت بیعت خویش را از آنان برداشت که هر که می‌خواهد برود، اما سخنان آن‌ها چنین بود:

«الحمدلله الذی اکرمنا بنصرک و شرّفنا بالقتل معک».29 سپاس خدایی را که با یاری کردن تو ما را گرامی داشت و با کشته شدن همراه تو، ما را شرافت بخشید.

حتی نوجوانی چون حضرت قاسم نیز مرگ را شیرین‌تر از عسل می‌دانست و از آن استقبال می‌کرد. امام نیز آنان را همین‌گونه می‌شناخت. وقتی احساس کرد خواهرش زینب در شب عاشورا اندکی ناآرام است و در پایداری یاران تردید دارد، فرمود: به خدا سوگند آنان را آزموده و امتحان کرده‌ام. اینان شهادت‌طلبانی هستند که به مرگ انس گرفته‌اند، همان‌گونه که کودک، به سینة مادرش مأنوس است.30

این فرهنگ اهل بیت است. در یکی از نیایش‌های امام حسینu در همان روز عاشورا چنین می‌خوانیم:

«الهی و سیّدی! وددت ان اقتل و احیی سبعین الف مرّة فی طاعتک و محبتک، سیما اذا کان فی قتلی نصرة دینک و احیاء امرک و حفظ ناموس شرعک000»31

«خدایا! دوست دارم که کشته شوم و زنده گردم، هفتاد هزار بار، در راه طاعت و محبت تو. به‌خصوص اگر در کشته شدنم نصرت دین تو و زنده‌شدن فرمانت و حفظ ناموس شریعت تو نهفته باشد.»

شهادت‌طلبان، تفسیر نوینی از مرگ و زندگی دارند. مثل امام حسینu که فرمود: مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است«موت فی عز خیر من حیاة فی ذلّ»32 به راحتی حاضرند شرافت شهادت در راه حق را بر زندگی چند روزه و گذرا، اما در ننگ و بدنامی، ترجیح دهند. پیام شهادت‌طلبی عاشورا را، رزمندگان اسلام و شهیدان انقلاب اسلامی و جبهه‌های دفاع مقدس به خوبی دریافتند و از آن در مبارزه با ستم و تجاوز سود بردند. امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) بیش از همه در احیا این فرهنگ در جامعه انقلابی ما نقش داشت و جوانان را حسینی و عاشورایی بار آورد.

در سخنان و پیام‌های حضرت امام، نمونه‌هایی از همان روح حسینی و عاشورایی را می‌بینیم. که مجموعه این سخنان. خود کتابی مبسوط می‌شود. ناگزیریم تنها چند جمله را مرور کنیم:

«مرگ سرخ، به مراتب بهتر از زندگی سیاه است و ما امروز به انتظار شهادت نشسته‌ایم تا فردا فرزندانمان در مقابل کفر جهانی با سرافرازی بایستند.»33

من خون و جان ناقابل خویش را برای ادای واجب حق و فریضه دفاع از مسلمانان آماده ساخته‌ام و در انتظار فوز عظیم شهادتم.34

خط سرخ شهادت، خط آل محمد و علی(علیهما‌السلام) است و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به ذریه طیبه آن بزرگوران و به پیروان خط آنان به ارث رسیده است.35

در این انگیزه است که همة اولیاء شهادت را در راه آن به آغوش می‌کشند و مرگ سرخ را «احلی من العسل» می‌دانند و جوانان در جبهه‌ها جرعه‌ای از آن را نوشیده و به وجد آمده‌اند.36


سوتیترها


3 آزادگی در آن است که انسان کرامت و شرافت خویش را بشناسد و تن به پستی و ذلت و حقارت نفس و اسارت دنیا و زیر پا نهادن ارزش‌های انسانی ندهد.

3 در صحنة عاشورا، نخستین ایثارگر، سیدالشهداu بود که حاضر شد فدای دین خدا گردد و رضای او را بر همه چیز برگزید و از مردم نیز خواست کسانی که حاضرند خون خود را در این راه نثار کنند، با او همسفر کربلا شوند.

3 در انقلاب کربلا، امام و خانواده و یارانش دست از زندگی شستند، تا دین خدا بماند و کشته و اسیر شدند، تا حق زنده بماند و امت، آزاد شوند.

3برای زنان، زینب کبری و خاندان امام حسینu الگوی حجاب و عفاف است. اینان در عین مشارکت در حماسة عظیم و ادای رسالت حساس و خطیر اجتماعی، متانت و عفاف را هم مراعات کردند و اسوة همگان شدند.

3 پیروان عاشورا، هم درس عفاف و حجاب را به عنوان «غیرت ناموسی» از کربلا می‌آموزند، هم دفاع از مظلوم و نصرت حق و مبارزه با باطل و بدعت را به عنوان «غیرت دینی» از حماسه آفرینان کربلا الهام می‌گیرند.

3 پای‌بندی عاشوراییان به اصول انسانی و حمایت از مظلوم و بی‌تفاوت نبودن در برابر جنایت و ستم و یاری رساندن به بی‌پناهان، از آنان چهره‌هایی درخشان و ماندگار پدید آورده است که در نسل‌های بعد هم دلیران و آزادگان، رسم جوانمردی را از آنان آموختند.

3 قرآن کریم هشدار می‌دهد که مردم گمان نکنند با گفتن اینکه ایمان آوردیم، رها می‌شوند، بلکه باید آزموده شوند، هم‌چون پیشینیان، تا راستگویان از دروغ‌گویان بازشناخته شوند.

3 آیا همه انسان‌ها در لحظة انتخاب، می‌توانند از آزمون روسفید و موفق بیرون آیند؟ شیرینی زندگی در انتخاب‌های عالی و موفقیت‌آمیز در این آزمون‌ها است.

3 عاشورا تزریق خون به پیکر جامعه بود و وارد کردن شوک و برانگیختن حساسیت‌های دینی و انسانی.

 نویسنده:جواد محدثی

--------------------------------------------------------------------------------
2 . موسوعة کلمات الامام الحسین، ص421.
3 . لهوف، سیدبن طاووس، ص57.
4 . کشف الغمّه، اربلی، ج2، ص32.
5 . بحارالانوار، ج44، ص51.
6 . بحارالانوار، ج44، ص366؛ حیاة الامام الحسین‌بن علی، ج3، ص48.
7 . وقعة الطف، ص198.
8 . مقتل‌الحسین، مقرم، ص336.
9 . موسوعة کلمات الامام الحسین، ص406.
10 . وقعة الطف، ص206.
11 . الملهوف علی قتلی الطفوف، ص142.
12 . همان، ص142.
13 . نهج‌البلاغه، صبحی صالح، حکمت47.
14 . میزان الحکمة، ج7، ص357.
15 . بحارالانوار، ص51.
16 . همان، در وقعة الطف، ص252، با عبارتی دیگر بیان شده است. «امنعوا رحلی و اهلی من طغاتکم و جهالکم».
17 . حیاة الامام حسین، ج3، ص378.
18 . ثم انی قد سئمت الحیوة بعد قتل الاحبة و قتل هولاء الفیتة من آل محمد(موسوعة کلمات الامام الحسین)، ص482).
19 . مناقب، ابن شهر آشوب، ج4، ص61.(آیه 13 کهف)
20 . موسوعة کلمات الامام الحسین، ص472.
21 . عنکبوت، آیة 1و2.
22 . صحیفة نور. ج21، ص25.
23 . نهج‌البلاغه، صبحی صالح، خطبة 51.
24 . اعیان الشیعه، ج1، ص581.
25 . احزاب، آیة 23.
26 . کامل، ابن اثیر، ج2، ص563.
27 . بحارالانوار، ج44، ص366.
28 . همان، ص374.
29 . موسوعة کلمات الامام الحسین، ص402.
30 . همان، ص407.
31 . معالی السبطین، ج2، ص18.
32 . مناقب. ج4، ص68.
33 . صحیفة نور، ج14، ص266.
34 . همان، ج20، ص113.
35 . صحیفة نور، ج15، ص154.
36 . همان، ج21، ص198.

ادامه مطلب...

  
  

ViewHidden - تعمیر فایل ها و فولدر هایی که بوسیله ویروس ها مخفی شده اند

احتمالا سیتم شما یا فلاشی که از آن استفاده می کنید به ویروس های  مختلفی آلوده شده باشد که یکی از خرابی هایی که به بار می آورند این است که فایل ها و فولدر هایتان را مخفی می کنند حتی بعد از اینکه ویروس کشی هم شده باشد  این برنامه برای رفع این مشکل طراحی شده است البته این نکته را یاداور شوم که قبل از اجرای برنامه  سیستم یا فلاش شما می بایست ویروس کشی شده باشد .

 

روش کار

1- فایل اجرایی ViewHidden را که از سایت دانلود کرده اید را اجرا کنید.

2- درایو مورد نظر را انتخاب کنید.

3- بعد از انتخاب درایو گزینه "شروع عملیات" را انتخاب کنید.

4- در این هنگام برنامه به صورت مخفی در آمده و پیغام "لطفا صبر کنید" در قسمت Taskbar به شما نمایش داده می شود. مدت زمانی که ممکن است عملیات طول بکشد بستگی به حجم اطلاعات شما دارد که در بعضی عملیات ممکن است چند دقیقه طول بکشد.

5- در پایان عملیات پیغام "عملیات موفقیت آمیز بود" در Taskbar نمایش داده می شود.


91/3/31::: 6:6 ع
نظر()